Rokitnik zwyczajny – łac. Hippophaë rhamnoides to kolczasty krzew z rodziny oliwnikowatych.

W Polsce można go spotkać w okolicach nadmorskich, ale ponieważ jest pod ochroną, nie można z niego zrywać owoców, jeśli spotkamy go na wydmach czy klifach. Poza tymi miejscami zbiór owoców jest dopuszczalny pod warunkiem nieuszkadzania krzewów.

W związku z dużymi walorami prozdrowotnymi i trudnością w pozyskiwaniu owoców z siedlisk naturalnych, stał się on od niedawna częstym gościem rodzinnych ogródków działkowych. 

Owoce można zbierać już od września, aż do pierwszych przymrozków. 

Z owoców można przygotować zdrowe soki i dżemy oraz smaczne nalewki.

Przepisy podam na końcu artykułu. 

Rokitnik jest krzewem, ale może dorastać nawet do 8 m wysokości. Owoce pojawiają się dopiero na krzewach czteroletnich, więc na działce musimy uzbroić się w cierpliwość, albo kupić od razu roślinę 3-4 letnią. Warto wiedzieć, że rokitnik jest tzw. krzewem dwupiennym, czyli są osobniki żeńskie (na których będą owoce) oraz męskie. Warto więc mieć oba w swoim ogrodzie, by zapewnić owocowanie.

Pomarańczowe owoce rokitnika są mięsistymi jagodami, a nasiona otoczone są pestką. Owoce rokitnika mają bardzo wysoką zawartość witamin i składników mineralnych, a także związków antyoksydacyjnych. 

Prowadzono wiele badań mających na celu określenie właściwości prozdrowotnych rokitnika zwyczajnego.

Rokitnik, jak już wspomniałam wcześniej, to bomba pełna antyoksydantów, czyli związków o działaniu przeciwutleniającym. Chronią one wszystkie komórki organizmu przed stresem oksydacyjnym, który jest jedną z głównych przyczyn starzenia się organizmu, degeneracji komórek, w tym mózgowych, pojawieniem się nowotworów, chorób sercowo-naczyniowych, przewlekłych stanów zapalnych wielu narządów, w tym skóry.

Rokitnik działa także przeciwbakteryjne i przeciwwirusowo, co udowodniono we wstępnych badaniach laboratoryjnych. Wykazuje działanie bójcze lub hamujące wzrost wielu bakterii chorobotwórczych, a także niektórych wirusów (HIV, denga, HSV)  

Działanie na układ odpornościowy

Przetwory z rokitnika z racji na wysoką zawartość witaminy C oraz związki o działaniu przeciwzapalnym i wspomagającym nasz organizm w walce z drobnoustrojami sprawdzą się idealnie podczas sezonowych infekcji dróg oddechowych.

Olej z nasion rokitnika sprawdzi się także u osób mających problemy z wątrobą. Działa ochronnie na komórki wątroby, ma pozytywny wpływ na spadek frakcji LDL, czyli "złego" cholesterolu i znaczący wzrost poziomu  HDL  - dobrego cholesterolu. Powinne z niego korzystać zatem także osoby dotknięte miażdżycą.

Soki z rokitnika polecane będą także w przypadku osób z problemami kardiologicznymi. Związki czynne rokitnika działają ochronnie na komórki serca,  wpływają na prawidłowy rytm serca i siłę skurczu mięśnia sercowego. Dodatkowo zapobiegają jego niedokrwieniu, obniżają ciśnienie krwi.  

Rokitnik w kosmetologii

Olej z rokitnika to nie tylko tzw. superfood (super żywność), ale także wspaniały kosmetyk. Związki czynne zwarte w oleju, takie jak: karotenoidy, tokoferole oraz kwasami tłuszczowymi z grupy omega (3, 6 i 7) stymulują gojenie i regenerację naskórka oraz chroni przed szkodliwym promieniowaniem UV. Można wykorzystywać go w przypadku różnych problemów skórnych: AZS, łuszczycy, egzem, odleżyn, trądziku, blizn, przebarwień skórnych itp. 

Szczególnie przydatny będzie do pielęgnacji skóry dojrzałej, suchej, podrażnionej, swędzącej, szorstkiej i łuszczącej się.

PRZEPISY

SOK Z OWOCÓW: 1 kg owoców oraz 1 kg cukru

Po umyciu i odcedzeniu owoców zasypujemy je cukrem w słoju (warstwami) i zostawiamy na noc. Następnie przenosimy do garnka, w którym gotujemy aż do wrzenia. Tak przygotowany gorący sok po przecedzeniu przelewamy do butelek / słoiczków i pasteryzujemy wybraną przez siebie metodą. Ostygnięte przenosimy w ciemne i chłodne miejsce, gdzie powinien przeleżakować ok. 3 miesiące. Smacznego!

NALEWKA: 1 kg owoców, 1 kg cukru (lub pół na pół z miodem), 1,5 l alkoholu 70% 

Dokładnie myjemy i suszymy owoce rokitnika, możemy je najpierw przemrozić w zamrażarce np. przez noc, a następnie w naczyniu zasypujemy go cukrem (warstwami) i zalewamy alkoholem. Tak przygotowane naczynie szczelnie zakręcamy i odstawiamy w ciepłe i ciemne miejsce na ok. 1,5 -2 miesiące. Nie możemy jednak o nim zapomnieć, gdyż żeby nalewka nam wyszła naczynie należy potrząsać co kilka dni. Po wymaganym czasie odcedzamy nalewkę i rozlewamy do butelek. teraz z kolei one muszą poleżakować ok. pół roku w ciemnym i chłodnym miejscu. Nalewka będzie idealna na kolejny sezon. 

DŻEM: 1 kg owoców, 1 l wody, 0,5 kg cukru

Owoce myjemy, rozgniatamy tłuczkiem i zalewamy wodą, dodajemy cukier i gotujemy na niewielkim ogniu przez około 30 minut, aż do mocnego zgęstnienia. Przekładamy do wypasteryzowanych słoiczków.

Można też najpierw owoce zagotować do miękkości, a następnie przetrzeć przez sito lub zmiksować. Następnie dopiero dodać cukier i podobnie jak w przepisie wyżej trzymać na ogniu do mocnego zgęstnienia.